Wonderen of waan - Jan-Willem van Aalst

Wonderen of waan - Jan-Willem van Aalst

Ik heb het boekje Wonderen of waan voor een deel gelezen. Het is zeer verhelderend, ook al denk je de Cursus helemaal te begrijpen na twintig jaar studie. Het kan weer een reminder zijn om af en toe eens een concept te lezen.
Mijn aantekeningen zijn niet af, ik heb het nog niet helemaal uit. Het is ook geen boekje om in één keer uit te lezen.
Soms vroeg ik me wel af als ik er in lees, wat is nu mijn gevoel bij het lezen. Intellectuele euforie of herkenning wat ik diep van binnen als waarheid ervaar? Hieronder mijn aantekeningen

Een gids over concepten in Een cursus in wonderen
door Dr.Ir. Jan-Willem van Aalst

Dit boekje is ontstaan en gebaseerd op vragen van een on-linegroep rond de Cursus.
Het is een uiteenzetting over de belangrijkste concepten in de Cursus. Het is bedoeld om je eigen studie te vergemakkelijken en ondersteunen.
Toen ik twintig jaar geleden een introductiecursus volgde over de Cursus begonnen we met ‘De Verklaring van Termen’. Dat kan ik me nog goed herinneren. Wil je de Cursus goed begrijpen dan zul je bepaalde fundamentele kerngedachten dienen te aanvaarden. Dat zegt Kenneth Wapnick in De ongenezen denkgeest genezen, pg. 31. Daarvoor dient dit boekje.
Eerst neemt de schrijver je mee naar het fascinerende verhaal van het ontstaan van de Cursus. Het is telkens weer een adembenemend verhaal.
Concepten zoals wij ze aangeleerd hebben krijgen een andere betekenis in de Cursus.
Al direct in het begin heeft de schrijver een vraag aan de lezer als het gaat over het concept ego. “Geloven jij en ik eigenlijk wel echt wat we tot nu toe hebben gelezen?” Of vinden we het intellectueel best aardig klinken? Dat is dan gelijk een waarschuwing aan de lezer van het intellectualiseren van de inhoud van de Cursus. Maar dit is nog niet de Cursus echt doen. Daar is het leerprogramma voor. “Wij zijn diep overtuigd dat wij ons ego zijn.” (pg.22) Maar we hoeven niet naar het ego te luisteren. We kunnen kiezen. “Jezus legt ons geduldig uit dat we het ego niet zomaar even terzijde zullen schuiven” (pg.23) Maar bevecht je ego ook niet. Vraag Hulp aan de Heilige Geest of Jezus. En volg de weg van vergeving, d.w.z. ware vergeving. Daarmee wordt bedoeld het ontwaken uit de droom van dualiteit. Waarlijke vergeving gaat altijd over onszelf. Als voorbeeld geeft hij de rechtspraak in de wereld. En maakt ook duidelijk wat die beschouwingniveaus in de Cursus betekenen. Het metafysische non-dualistische niveau I en niveau II het niveau van de droom van dualiteit. Hoe kunnen we aan die dualiteit ontsnappen, hoe kunnen we liefdevol handelen. “De kern van het liefdevol kunnen handelen bestaat uit welke leraar we kiezen om ons te leiden: het ego of de Heilige Geest. ”
Het volgende concept is Het Gebed. De schrijver baseert zich op ‘Het lied van Gebed’, dat een volstrekt andere kijk op gebed geeft. Ook het gebed kent niveaus. “Een cursus in wonderen beschrijft deze niveaus in termen van sporten op een ladder.” Alle treden van gebed worden begrijpelijk en liefdevol (d.w.z. zonder ons schuldgevoel aan te wakkeren over onze ontoereikendheid) uitgelegd.

Het concept Liefde
Waarom vluchten we voor echte Liefde? Omdat er weerstand is tegen echte Liefde. Het ondermijnt ons beeld over wie wij zijn als speciaal, individueel zelf. Nu wordt eens duidelijk uitgelegd waarom we zo bang zijn voor echte liefde.
Ook hier weer als hulpmiddel die twee niveaus van De Cursus. Kenneth Wapnick heeft ons een gift nagelaten, ‘het heldere onderscheid tussen twee niveaus van onze identiteit. Niveaus II is het dualistische niveau van de droom van tijd en ruimte. Dit niveau ervaren we als onze realiteit.’ Niveau II is onze lesruimte. ‘Wij kunnen een keuze maken voor juist gericht denken of voor onjuist gericht denken. We leren het verschil te zien tussen speciale liefde en universele liefde.

Het concept projectie
Het algemeen bekende begrip projectie wordt duidelijk uitgelegd. We kennen dit begrip wel vanuit de theorie van Sigmund Freud, maar wat betekent het eigenlijk in De Cursus? Er is een verband tussen projectie en schuld. Uiteindelijk is alles projectie. “Projectie maakt waarneming.” (T13.V.3:5) ‘Hoe zouden we moeten omgaan met onze projectie. Een belangrijk antwoord: Beslist niet door onze denkgeest erover te bevechten, of om onszelf psychologisch te bestraffen omdat we zo slecht of waardeloos zijn’.

Het concept ‘De dood’
Dit concept trekt al jaren mijn extra aandacht. Omdat we ouder worden en mijn man helaas een ongeneesbare ziekte heeft, die zich al jaren voortsleept. Hoe gaan we er mee om. Is De Cursus hierin behulpzaam? Wat me enorm heeft verrast in de Cursus hoe begrippen als leven en dood een geheel andere betekenis krijgen. Van jongsaf vermoedde ik dit al. Maar er is nog iets laat De Cursus ons weten. ‘Bewust vrezen we de dood, maar onbewust koesteren we haar, zo verzekert Jezus ons.” Leven en dood krijgen een geheel andere betekenis. Alleen een belangrijk hoofdstuk voor leerlingen die met ziekte kampen of in hun omgeving? Ja en nee, voor iedereen want de dood is blijven geloven in afscheiding.

De schrijver praat soms ook over ‘het gevoel van ontoereikendheid’ bij het doen van de Cursus. Met die omschrijving was ik blij. Ik herkende me in die omschrijving.

Therese Lehr

Wonderen of waan - Jan-Willem van Aalst